Inleiding
De restauratie van het verpauperde Paleis Soestdijk gaat voorlopig niet door. De plannen voor de bouw van 98 woningen in het bos naast het paleis, een hotel met 120 kamers en een aantal grote evenementen niet mogen worden uitgevoerd. Die moesten 50 miljoen opbrengen om het paleis te kunnen restaureren. Vrijwel alle bezwaren tegen de plannen zijn gehonoreerd door de hoogste bestuursrechter.
Samenvatting
Deze keer eens een “luchtig” verhaal. Dit omdat ik een paar jaar geleden met mijn vriendin Paleis Soestdijk heb bezocht en dus weet wat er allemaal speelt. Officieel geldt dat er diverse stichtingen en “enkele particulieren” bezwaar hadden aangetekend tegen de door de gemeenteraad goedgekeurde bouwplannen, maar in werkelijkheid zijn die “diverse stichtingen” gemobiliseerd door die “enkele” querulante particulieren.
Als je maar de juiste wegen weet te bewandelen, krijg je alles verboden in dit prachtige land.
Zoals gezegd, ik houd het luchtig. Ik ben een vijftiger en heb dus nog meegemaakt dat Juliana koningin was. En Juliana hield altijd een defilé op haar paleis, wat dan live werd uitgezonden op televisie. Daar keek half Nederland dan naar, want iedereen was – net als nu op Koningsdag – vrij. En aangezien er maar 2 televisienetten waren die zelden overdag uitzonden, was dit natuurlijk een kijkcijferkanon van jewelste.
Met die romantiek van destijds nog in het achterhoofd, bezocht ik dus – samen met mijn lief – het paleis, nadat we een wandeling hadden gemaakt in en rond Hilversum. Het paleis is totaal verpauperd. Dat komt omdat elke poging het gebouw te moderniseren wordt tegengehouden door de – niet armlastige – buurtbewoners. Daardoor is het paleis één groot, vochtig tochthol geworden: dankzij de immens hoge gasprijs is het financieel domweg niet mogelijk de boel warm en droog te stoken. Ieder jaar gaat er weer wat meer kapot. Jammer, want de plannen die er liggen zijn ronduit geweldig!
Maar die plannen zijn ook duur. Zoals je leest in het artikel, zo’n 50 miljoen. De eigenaren willen dat geld ophalen door woningen te realiseren op een naastgelegen terrein. Dat terrein was in de tijd dat Juliana daar nog woonde, samen met Bern(te)hard, een militair complex, zodat beveiliging altijd dichtbij was. Nu staan die kazernes en andere gebouwen leeg. En wat kun je doen met leegstaande blokken? Precies: je kunt ze verbouwen tot appartementen en deze verkopen aan een ieder die elke ochtend wil kijken naar een van de mooiste paleizen van Nederland.
De enorme vleugels van het paleis zijn natuurlijk uitermate geschikt om er prachtige hotelkamers van te maken en de overige ruimtes zijn in een handomdraai om te toveren tot congresruimtes. Ik zou er zonder meer willen overnachten, al was het maar om te zien hoe de vergane glorie een tweede kans heeft gekregen. Je zou het niet denken, maar ik ben best een romanticus. Ik kan heerlijk dromen over en genieten van dergelijke grandeur. Wie van een afstand naar het paleis kijkt, ziet nog steeds die charme. Wie dichterbij komt en vervolgens ziet en voelt hoe het wegrot, moet wel van steen zijn om tegen modernisering te zijn.
Blijkbaar kent Nederland echter nog genoeg sociopaten en andere zieke geesten die liever zien dat monumenten compleet wegrotten, dan dat er wat extra (elektrische) auto’s door “de straat” rijden. Die straat is overigens de Amsterdamsestraatweg; een weg van 2 x 2 rijbanen. Maar ach, wie alleen aan zichzelf denkt, haalt alles uit de kast om de publieke opinie te beïnvloeden.